|
Doğuş ve Yaşam… (II)
Dilde hoş yürekte hoş yaratılış anımız
Hep bir ağızdan dirilen yanımız
Ne manzara var ne tantana ne boş nede boşluk
Mana âleminde damlayan ilahi dereceler
Kiminde ilimler akar kiminde heceler
Ne acı var nede sancılar şeytansız şersiz antlar
Özgürce dillenir açılır bantlar
Elbisesiz, derisiz, eğrisiz… Dosdoğru yol
Bütün ruhlar seslenir bir ağızdan “ Allahumme lebbeyk…”
Gönül kendinde değil
Dergâh tek…
Dökülür sırası gelen ruhlar, elbiseler değişir
Eşitlik biter, kavgayı öğrenir, boşuna eğleşir
Mesaj” dünya yalan birazda sen oyalan…” dilde
Beden ruhtan habersiz, ruh sözüne itaatkâr, ağlaşır
Ne o günleri hatırlar… Ne yazar kalemi satırlar
Çok azında, hayal meyal hazandan nağmeler çıkar
İlim dedikleri, günahtan kurtulamayan yedikleri
Kanguru ameller cihetinde zıplar boşuna hesaplar
Benler tanrı gibi dolaşır
Dünyada hiç ölmeyecek gibi sahiplenir alışır
O sözlerin erleri zalimdir zalim…
Başında dergâh dergâh şeyhler
Az bilgiye teslim sömürü çalar tefler
Nadir ya saf kalır birileri
Onların hikmetine kıyamet ertelenir
Saffet KURAMAZ
|
