|
Kendini Aş ve Yaşa…
Dost, onu itele bunu kötüle
Geçiyor ömrümüz yanmadan kömür
Günahtır defile ateş fitile
Cürümle köpürür dertten götürür…
İlk aklar aynada, yokluk masada
Keşkisi kazanda kaynar hazanla
Alışkanlıklar varya engel manaya
Ararken huzur engeldir Mucur…
Yalnızlık bin feryat dilde şikâyet
Tercihlerse afet tende cinayet
Benlikte kıyamet siler adalet
Cahil sevdalar kur, aklı yarar ur…
Dokunsa halıya baksa yalıya
Maziye dönüşte döner deliye
Harcar veresiye yakar mersiye
Gelen geçen vurur kimse demez dur…
Anılarda son kart elveda der mart
Kıymet bilmedi yurt, talan etmiş kurt
Toprağa kol kanat ecel ile start
Çevrilir kalın sur sonlarken ömür…
Kendini aş ve yaşa, tombala değil
Aklın mâniadır düşün ve eğil
Günahsa yazıktır, olursan ehil
Ne yaparsan hesap vereceksin, dur!
Saffet KURAMAZ
|
