|
Örtü Olmasaydı…
Eğer örtü olmasaydı
Ruh bedene sarılır mıydı?
Ruh mabedinden girerken içeri
Sanki beden savaş meydanında yeniçeri
Nefes veren sultanına hizmetçi
Alıp verdikçe yer, deşer hançeri…
Tende ölüm korkusu sağanak yağmur gibi
Ölümsüz ruhun yalnızlıktır tek derdi
Yeşilini, suyunu kaybettikçe çölleşir
Ruhunu terk eder,
Kum tanelerinde yeniden döllenir…
Kadındır karnında gezdiren devam ettiren nesli
Ahlakı temsil eden azizedir aslı
Mahremi namahremden ayıran inceliktir örtüsü nasıl ki nasıl
Başındaki ilahi tacı…
Ruhunu saran beden gibi deli dolu
İman ile katlanmaktadır o ilahi yolu!
Güneş değildir yakan ilahidir cehennem
Kum tanelerinde mumya, ateşinde küllenir…
Eğer örtü olmasaydı
İnsanlar çıplak gezerdi
Böyle kaç gün yaşardı kim bilir…
Beden üstünde kendine arar dururdu gölge
Örtü yaşamak içindir ruh ile dünyalık kavga!
Giyindikçe ruh gibi zanneder böylelikle beden
Tıpkı Nemrut gibi tanrı kılığında hovarda!
Korur kendini soğuktan sıcaktan utançtan
Yaptığına yeterki hizmetçi demesinler!
Ruhun özüne mesajı gibidir
Ok yaydan gerilir
Kusursuz kulluğun kokusu
Yakup’un gözünde açılır…
Saffet KURAMAZ
|
