Seyri Alem…
Aldıkça doymadım yedikçe bıkmadım Haram üstüne haram eksilmedi kaşığımda Çok güldüm serseri kurşun girmiş halime, acılar ayağımda! Yüzüm yıkadıkça feryat eden aynalar Dirildi tekrar bıktıran aynılar Hıçkırdıkça titredim hakikat karşısında Peygamber gibi nur dağında…
O gün sağlık istedim tövbeler bin defa Rabbime şükür, ibadet ettim dergâhında Her makam cennet her halka minnet Yükseldim ağladıkça, beden unuttukça saadet… Yandım ibrahim ateşinde Su oldum Nuh’un gemisine!
Meğer mazide gördüklerim ne değersiz, Ruhumu dizginlemeyen özgürlüğüm Huzura ihtiyaç duyarken kalmış eyersiz… Eğer dünyada her şeyimi terketmişsem, Reveha’nın dilinde! Ben’lersiz ölüme düşünmeden koşarım Rabbime perdeler açan enginleri aşarım Yaşarım, kalbimdeki ilahi zevki damak tadında…
Saffet Kuramaz
|