|
RABBANÎ MEKTUB - 178
Bu mektûb, Mirzâ Muzaffer'e yazılmıştır.
Âlemlerin efendisine uymak lâzım geldiği bildirilmektedir:
Allahü teâlâ, ecrinizi arttırsın ve kıymetinizi yükseltsin, işlerinizi kolaylaştırsın ve kalbinizi genişletsin! Resûlullahın ahlâkı ile ahlâklanmış bir zata ihsân yapmağı ve herkesle iyi geçinmeyi hâtırlatmaya ne lüzûm vardır? Ona karşı, bunları söylemek, saygısızlık olabilir. İnsan muhtaç olduğu zaman kurttan, kuştan meded umar. Zayıf ve âciz kimselerden de ihsân bekler. Bunun için, başınızı ağrıtıyorum.
Muhtaçların imdâdcısı olmak istiyorum.
Kıymetli efendim! İhsân, kime yapılırsa yapılsın, çok iyidir. Fakat yakın olanlara ihsân etmek daha iyidir. Resûlullah komşuların haklarını gözetmeye o kadar önem verirdi ki, Ashâb-ı kirâm komşulara da, ölüden miras düşecek sanmışlardı.
Fârisî iki beyt tercümesi:
Öyle yakın olduk ki, birbirimize,
Sen bir güneş, biz de sanki birer gölge.
Ne olur ey, kimsesizlerin kimsesi,
Lutfüne kavuşsa, komşuların hepsi!
Vesselâm.
_________________
" Hayrlar feth olsun ; şerler def olsun !..."
|
