|
Her umut yaşama sunar ayarı,
Üzerinde bulunur bin anahtarı!
Güzele sevdadır öldürmek şerri,
Sabır reçetesi, paylaşmak yâri...
Tadılırken günah, hoş gelir önce,
Sonra hep sıkıntı gezer önünde!
Mana aradığım “ben”, evren narı
Ah! Feryat ediyor gönle çökünce...
Maddi ve manevi helal olmazsa,
İçime dışıma hayır dolmazsa,
Allah dostlarını arar bulmazsa,
Kim söküp atacak kor efkârımı?
Mana çölde kumlar, “ben”de zakkumlar!
Yemesi ne kolay erir salkımlar,
Kayıtta izleri, sarhoş adımlar…
Ölümden sonrası sor zararımı!
Manadan takvaya tek yol Allah’a,
Ne ana nede yar çaredir aha!
Menzilde meşakkat amel saliha,
Ömür otobanı gider kabire…
Saffet Kuramaz
|
