|
Arının İntiharı Böyle Olur
Aklın cinnetidir imana ters yaşam.
Dil söyler eşekler sıraya girer, dinler
Anlar gibi yapar arka arkaya kuyruk sallar
Sonra anırır kimse anlamaz nedir anlam
Kürsülerde lider bozuntularıdır onlar
Lafazan çocuktur sınıflarda sesi çınlar
Eller alkışa hazır kuyruk sallamaya yani
Etrafına yapılır ne çok hevesli akınlar
Zaten anlasa bir değeri yoktur ona
Bellemiştir kulluğunu yese bıkmaz bin sopa
Yeşil ot yerine saman kâfidir nafaka
Hakaret kabul ederde verilse de taze
Aslında alışmıştır en düşüğüne razı
Yükünü çekmektedir hamallık hazzı
Dili tenini yorar her güzelden alıkoyar
Kitap olmuştur eserleri nasiptir tozu
Okuyan yok anlayan yok nasihat çok
Kendisi gibi…
Geçenlerde dinledi beni veli dostum
Söyleyince kükredi dilinde deli oldum
Böyle gelmiş böyle gider yastığına uzanmak varken
Uykuya doymak yerine uyanık gezdiğimde dedi soldum
Hiç bırakılır mı sigara, içki, esrar…
Başka hangi şey yapar ki öbür dünyadan firar
Anlat ama ısrar etme basıyor efkâr
Yaşanmayan bir ırmakta akılır mı hem!
İç su gibi zemzem
İlahiymiş düşünme
Sudur sonuçta hem
Güneş açsın ay doğsun yağmur toprağı oysun…
Ben yaşıyorum bal gibi!
Daha neler dediyse de susturamadım
O haklıydı kendine göre
Tercih ettiğiyle ölüyordu göz göre göre
Ne hastaneleri
Ne tımarhaneleri
Nede kabir haneleri
Kalınca bir perde çekilmişte önünde göremiyordu
Veliler gibi-son yüzyılın ermiş tipi
Eşekler otluyor
Veliler artıyor
Bilen kendini kandırıyor
Mevla’nın sabrına hayran
Seyrediyorum…
Saffet Kuramaz
|
