Aç Kalbini… Bedene yansıyan âleminizden, Şükür tecellisi kaleminizden, Mevlana yoluna kaseminizden, Bende nasibimi almak isterim...
Her insan bedeni içinde kâinat, Ruhunda demlenmiş-sırlanmış hayat! Her gün aynı dertler, yaşar bin bayat: Bulamazsam abu hayat pınarı, Pürüzsüz büyüyen safi çınarı: Güven çadırında bulunmadıkça, Yaşamımda acı, kırılır umut! Kahkahalar sahte, hal sofasında Ön yargı serilir dost sofrasında! Ömürden çaldığım anları eylerim…
Aslında ağlarım yar, içten içe Elim kolum bağlı yanarım hiçe, Çiğnene, çiğnene döndüm kerpice… Acıya sabreden kavuşur muta, Adım atması zor gelir nedense! Hoşgörüm yürekten gelsin dilerim...
Bedeni aleni göstermek kadar, Cömertçe kalbini aç etsin firar... Nihai kıyamet kefen bağlamış, Bekler ki sabırla, toprak sonsuz yar… Ömrüm hızla geçer, aranır selam Doldursun coşkuyla yürekte kafem! Evreni fethedip böyle bileyim… Saffet Kuramaz
|