Habib-i Neccar
Midemi bulandırır martıdan korkan yalnızlıklar Islık sesidir yeli asuman sesi kanatlarda Çırpındıkça semada açlık yine çağırır yere Korkanda korkutanda dünyaya teslim olur her an
Söyle nefsim kim masum söylesene kim mükemmel ki Korkular yaşasa da olmuş tokluğuna tiryaki Aldansa mutluluğa teselli olmuştur şer mazi Yaşam denen olmuştur mahşerine hep zarar ziyan
Habib-i Neccar gibi bir iman gülünü Hatay’da Şehit eden halkını gördüm mezar olmuş sarayda Güneşi inkâr eder ışığı yansıtırken ayda Allah dostu öldürmekle susturacaktı güya ezan
Saffet Kuramaz
Not: Habib-i Neccar, İsa(as) döneminde yaşayarak gönülden iman etmiş, Hatay’da halkına tebliğ yaparken şehit edilmiştir. Yasin süresinde bahis konusu edilen kişidir.
|