Her Gece Kandil Aslında!
İlahi geceler bahane Bir soluk, ilahi tezene Günahkâr o geceye sığınır sadece Harami yaşama “Dur!” diyecek teşvik belki de! Karıncadan ders almak Balık gibi hâyır denizine dalmak İkindi güneşini salıncak yapıp Ölümü hatırlamak… Regaip’le başlayan yürüyüş Miraç ile uçacak Beratında bağışlanacak… Ramazan ayına girerken elinde güller Maddeyi silecek ruh Dilde zikirle ötecek bülbüller Teravihle sünnete akacak Eruh… Bir çöldeymiş gibi susuz Önünde yiyecekler, dolabında buz Nefis bıçağı kesmez durur karpuz Boş mideler hoş muhabbetler! Her gece kandil gibi İhramında kefen izleri Ölmeye hazır ilahi aşklarda… Buyurun âşıklar Ruh gıdasına çalsın kaşıklar Her zikirde cennetsi ana karışıklar, Artıkça kırışıklar! Döner mürşidine müridi Ne verirse razı azıklar!
Bu gece kandil Elektrik değil yanar kandil Nefes nefese tırmanır yüreklere dağ adı olur kandil Yürüdükçe sınırları geçer… Hâkim renk siyah nurla aydınlanır Otlar ezildikçe başlarını sallar İnsandan başka her canlı Ve ölmüşlerin ruhu Peşin peşine ister anılmayı Gönderilen kıt kanaate sarılmayı!
Çıkın gönül bozkırlarına Dokunun toprağına, çakırlarına Siz gül olun, suyunu bekleyin Mevla’dan Nasiplenin tercih ederken evladan Eline alır belki sizi âlemlere rahmet peygamber(sav) Dokunursun nurani kırlarına Lezzeti tadın dokundukça Aşkına ateşler su olur!
Bin geceden hayırlı kadir’e Uzanır teslimiyetle ruhlar sedir’e İtaatle uyar emir’e Cenneti görür, boşalır gözyaşı ameller…
Saffet Kuramaz
|