|
Mevla’mın Delisiyim…
Her canda nihayet ölüm kusmakta
Dokunduğum eşya tene küsmekte
Zaman haykırdıkça sebep susmakta
Öğrendikçe cahil, gafil, deliyim…
Hangi derde çare baksam aynalar
Yansıyan ışıktır benden riyalar
Her nesilde yansır aynı rüyalar
Öğrendikçe cahil, gafil, deliyim…
Irmak donsa deniz donsa uykular
Aş derdi iş derdi bitse korkular
Ecelim ensemde eğler tutkular
Öğrendikçe cahil, gafil, deliyim…
Yol bakınca sonsuz, umutlar gibi
Kol sarmaya hazır, hudutlar gibi
Dilimde tefekkür bulutlar gibi
Öğrendikçe cahil, gafil, deliyim…
Derviş nasihat et nefsim perişan
Hakkın hazinesine gönlüm gariban
Gözyaşım tufandır şu âlem zindan
Öğrendikçe cahil, gafil, deliyim…
Görmedikten sonra göz neye yarar
Duymadıktan sonra kulak ne arar
Tenim bir tel örgü yaşlanmak azar
Öğrendikçe cahil, gafil, deliyim…
Kâbe’ye sarıldım kokladım bin nur
Mescid-i Aksa’m içimde son sur
Sığmadım bir yere ne yaptıysam kur
Öğrendikçe cahil, gafil, deliyim…
Saffet KURAMAZ
|
