Sufiforum.com

Gençlerin ve dahi "ağyar"ın tasavvufa ilgislizliğinin sebepleri hakkında çok şey söylenebilir. Bunlara arkadaşlar kısmen değinmişler. Şu dahi mühim bir sebep olarak ortada durmaktadır ki, dindarlık anlayışı çok değişmiştir. Eskinin dindarlık zemini çok üstlerde iken şimdiki zemin çok aşağıları inmiştir. Bir tepeye yapılan tek katlı bir yapının, deniz seviyesinde bir yere yapılan gökdelenden çok daha yukarıda olacağı gibi.

Her engel kendi içinde değerlendirilmelidir. Her hastalığın teşhisi ayrı olmalıdır.

Modern çağın insanın Allah ile bir dostluk kurmak, hususi bir yakınlık kesbetmek gibi bir derdi, problemi, özlemi yoktur. Dini mi de yaşarım, dünyada sefamı da sürerim kandırmacası içerisinde, din hayatımıza kattığımız baharat çeşnisi olarak kalmıştır.

Bunun yeterli olmayacağı, ya da bizden beklenenin bunun çok ötesinde olduğu anlatılmalıdır.

Allah'ın "kul"una hitabı nefsi mutmainne'de oluyor. Bu ise velayet demektir. Ama şimdi kim kendisi için böyle bir hedef koymuştur. 5 vakit namazımı kıldım, Allah ile işimi hallettim, şimdi ne yapsam yeridir anlayışı hakim. Cami cemaatinin dahi tasavvufa meyli pek azdır.

Bunları anlatacak, ya da yaşantısında gösterebilecek tasavvuf ehlini bulabilmek de halkın içinde güçleşmiştir. Onların kendilerini gizlemesi mi dersiniz, azın azı olmaları mı dersiniz, yoksa birilerinin çığırtkanlıklarının arasında kaybolmaları mı dersiniz, hepsi olur.

Tasavvufla uğraşan ama onu hakkıyla temsil edebilenler de çok fazla yoklar maalesef..

maalesef böyle muhterem,

günümüzde çoğunluk itibari ile hala fıkıh konusunda eksiklikler ve şüpheler varken, sanırım tasavvufa da çok da yer ve fırsat kalmamış.

İmam-ı Malik hazretleri buyurmuş ki:
"Fıkhı öğrenmeden tasavvuf ile uğraşan dinden çıkar, zındık olur. Fıkhı öğrenip tasavvuftan haberi olmayan bid'at ehli, sapık olur. Her ikisini edinen hakikate kavuşur. (Merec-ül bahreyn)"


bundan bi kaç sene önce kimi insanlarla karşılaştım da, bunlar kendilerini sadece tasavvufa vermişler ve hayatlarını bu çerçevede yorumlar olmuşlar amma, islam şeriatı ve fıkhı yaşamı yok kendilerinde.

düşünceleri öyle yerlere varmış ki, burda sarfetmeme gerek yok, ancak şu kadarını söyliyeyim ki, İmam Malik hz.lerinin de dediği gibi olmuş, sözleri küfür olmuş!

dolayısı ile doğru tasavvufi düşünce belli çevrelerden pek de dışarıya çıkamamış. bu biraz da dediğiniz gibi bu zamanın bir hastalığı...

vesselam..

imdi anlatılmak istenen hususun başına böyle bir cumle konursa hani derler ya kabaca:..

az yazayım da çok anla..arkadaş ciddi ciddi medrese usulu tahsil yapman lazımdır.yoksa bu kafa yapısı ile çok yol alamazssın..

değerli kardeşler tanhu kardeşimizde genç bir birey olarak tasavvufu merak etmiş, gelmiş.Şimdi ilk evela ona nasıl tanıtıyoruz tasavvufu bi bakalım.

zemane gençliğine tasavvuf sevgisi aşılayacak gözü yaşlı bağrı yanık adamlara ihtiyaç vardır.. biz bu adamlara "kadrolu" deriz (yani) aşkdan cezbeden nasibi olan hal ehli kişiler.. içsel "hüviyet" dışa yansıyan bir çehredir.. mesela gece Seher bağında bülbül gibi Hakk'a niyaz eden kulların dırahşan çehreleri gündüz vakti (genç yaşlı) bütün arz ehlinin gönlüne birer "sevgi" olarak ekilir..

dünya bir pazar yeridir bu pazarda "tezgahtar" (bezirgan) olmak için yüzümüzü (eserimizi) güzelleştirmeliyiz.. içimizin sıfatı dış yüzümüzün mimarıdır o "iç mimarın" halinden her sabah ve akşam daima endişe duymalıyız.. Bayezid-i bestami efendimiz hazretleri (ks.) her sabah endişe ile yüzünü yoklardı.. niye öyle ediyorsun dediler.. buyurdu ki: "cenab-ı Allah işlemiş olduğum günahlar yüzünden acaba yüzümü maymun ya da domuz suretine çevirdi mi diye kontrol ediyorum !!.." derde bak hizaya gel.. (adam ol ahmet efendi!)...

İlahi yâ Rabbel-alemin! mutahhar kulların böyle korkarsa ya bizim halimiz no'lacak!..

malum, gençliğin dünyası; istidadı körelten, kalbi öldüren "rabıtalarla" doludur.. zemane gençliği eğitim ve öğretimin sefaleti yüzünden laubalidir avaredir gamsızdır.. işte gençliğin o "gamsız" dünya görüşünü alt üst edecek bir rabıtaya (kalbi motivasyona) ihtiyacı vardır..

rabıtaya hablel-metinle bağlı kişilerin nazar ve himmeti "bilgisel" donanımdan önce gelir: daha ehemmiyetlidir.. dolayısıyla evvela "olgusal" (amiyane tabirle harbi) adam olmak lazımdır.. mesela temsil ve tebliğ sahnesinde insan bir tevazu abidesi olarak meydana çıkacak.. öyle tekebbürle höd zödle "aşı" maşı olmaz..

İmam-ı Rabbani efendimiz hazretleri (ks.) buyurur ki: " Mevla'yı tanımak haramdır: kişi kendini (nefsini) frenk kafirlerinden üstün görse!.." ve ha keza Mevlana-i Rumi efendimiz hazretleri (ks.) buyurur: "herkesin bir emmare (gamsız) nefsi vardır benim nefsim emmarenin de emmaresidir.." fesubhanallah.. "duydun mu!" evliya-i azime neler söylüyor..

işte gençliğin kafasını gözünü (istiğna fikrini ebediyet tevehhümünü) ancak bu gibi haller kırar (açar).. aklıma "divanelik" derecesinde "samimi" olmaktan başka hiç bir parlak fikir gelmiyor.. ma'rifet bu da'vayı müfred tesniye ve cemii şahıslara "aks" ettirebilmeye bakar.. ma'nası müteaddi adamlar elektriği alır verir alır verir alır verir...

şüheda-i uşşakiyeden şeyh hamza Bâli efendi (ks.) Bosna'nın meyhanelerini dolaşır oralarda müstaid gördüğü gençlere yaklaşarak: " Ey Oğul ; bevl-i şeytan olan şu hamrin ne neş'esi olacak?.. tâib ol (tevbe et) bana gel; sana bade-i hubb-i Rahman vereyim; nûş eyle ki kıyamete kadar sekran olasın.." diyerek kendisine (tarikat ve tasavvufa) cezbeylerdi.. pek az bir zaman içinde işret mübtelalarından bir çokları onun müridânı olmuş ve cemaatı gitgide tekessür etmiştir..[La'lizâde'nin tahkikine göre] sayıları binlere baliğ olmuştur.. fefhem cidden !..

sonra şunu da unutmayalım ki: gençliğin arka bahçesi (alt yapı planı) çocukluktur.. evladlarımızı ta çocukluk devresinde ele almalı: onları esaslı bir plan ve program dahilinde Muhammed Mustafa (sav.) sevgisine şartlandırmalıyız.. malesef elimizden başka bir şey gelmiyor: "emr-i vaki' ve şartlandırma".. öyle ya.. ebeveynde "hakiki sevgi" olmayınca evde "gerilim politikası" çıkıyor mu çıkmıyor mu?.. bilirsiniz işte: şart koşmalar zor kullanmalar teşvikler tehditler sana şunu alırım bunu yaparım şöyle ederim böyle ederim.... (İnşallah bunu bari başarabilsek)..

şehid Bayram Ali hocamız (rh.a) bir sohbetinde (Kadir gecesi) şöyle demişti: ".. bir zamanlar İlköğretim çocukları arasında büyüyünce ne olmak istersin diye bir anket/araştırma yapılıyor.. anket sonucunda görülüyor ki kimi madonna kimi maradona kimi travolta olmak istiyor; bir tanesi de çıkıp dememiş ki ben Muhammed Mustafa (sav.) olmak istiyorum!.."

Muhammed Mustafa'nın (sav.) "kadrolusu" âşık adamları kalmadı ki nesilleri O'nun (sav.) önüne sel gibi katsın da aşkıyla hayran eylesin: tâ hayallerde başka Yâr'a yer kalmasın.. şimdi bu babda hepimiz "karı olduk Karı!.." (Bayram Hocamın na'rasıdır!)..

gençliğin "elinden tutmak" (davayı sevdirmek) lazımdır.. " gel lan bizim tarikattan ders al".. demekle maya tutmaz.. malesef bu iki şeyi biribirine karıştıranlar var.. halbuki Tarikat "teklif" edilmez.. Tarikat güzel güzel yaşanır "taleb" ve "iştiyak" edilecek hale getirilir.. o vakit teklife (emr-i vakiye) mahal de kalmaz zaten.. Temsilimiz (ahvalimiz) sözsüz sadasız "Tebliğ" olduğu günde gençlik "Aranan Şeyi" bulacaktır; ve bizzat kendi içinde ki "Güneşi" de görecektir.. vesselam...

Kudsî kardaş ;

Pek güzel hem de latîf yazmışın da;

zamane genci bu satırların diline nüfuz etse sadrındaki anlamı da kucaklar...

ve fakat nasıl anlasın şimdi ?

(anlıyorum sen bize söylersin sözü de biz gence nasıl anlatalım ?)

hocam bu dil "sorunsalımı" bir türlü aşamıyorum dua buyrun inşallah

sn admin lütfen foruma bu konuların paylaşılacağı özel genç bölümü talep ediyoruz.

dil sorunsalımı çözeceğim diye üslubu tehlikeye atmayın. Biz böyle okumayı seviyoruz.

Gençler için onu yönlendirmede genelde arkadaş aileden daha baskın olabiliyor.Gençlere dindar,temiz ahlaklı arkadaşlar edinebileceği ortamlar sağlanmalı, bunun içinde çeşitli kültür,sanat,spor gibi sosyal birliktelik ortamları oluşturulmalı.
Gençlik kulüpleri oluşturularak gençlere sorumluluk ve görevler verilerek kişiliğinin gelişmesine yardımcı olunmalı.
Maneviyat ehillerinin çevresine yakın olmaya teşvik edilmeli,bunun için ortamlar oluşturulmalı.
Unutmayalım ki;Kainat boşluk kabul etmez.Biz gençlerimizi iyiye ve güzele yöneltmeyi başaramassak,Kötü ve çirkin ona hakim olacaktır.
Gençlik ve tasavvuf derken,Tarikat veya tasavvuf boyutu,ile şeriat boyutu iki farklı kulvar gibi algılanmamalı.Şeriat zahirse,tasavvuf batın.Nasıl ki ruhsuz ceset olmuyorsa,İçsel derinlikten mahrum bir dinde ,şekilden ibaret kalır.
Gençle tasavvufu buluştururken,belki evradü ezkar dan evvel,Edep ve ahlak boyutu, vicdan boyutu ve özellilke Muhabbet öncelenerek anlatılmalı.