|
Babadan Oğullarına
RABBANÎ MEKTUB - 490
490. MEKTUP
MEVZUU: Asker semerelerinin zikri ile, onlara şefkat ve onlara iştiyak.
NOT: İmam-ı Rabbani Hz. bu mektubu, oğulları Hâce Muhammed Said ve Hâce Muhammed Masum'a yazmıştır.
***
Allah'a hamd olsun; salât ve selâm dahi Allah'ın Resulüne.
Evelâd-ı kiram, bize müştak ve bizimle olacak sohbetin devamını istemekte iseler; bize dahi onların hazır olmalarını ve mülakatını temenni etmekteyiz. Ne yapabiliriz ki, bütün temenniler husule gelmiyor.
Bir mısra:
Rüzgâr götürür; gemiler istemese de...
***
Asker'de, ihtiyarsız ve rağbetsiz olarak kalmamı bir ganimet görmekteyim. Bu yerde bir saat kalmayı, sair yerlerde çok saatler kalmaktan daha faziletli bilmekteyim.
Burada öyle şeyler müyesser oldu ki; başka yerlerde onun misli müyesser olur mu bilinmez.
Bu yerin maarifi dahi, sair maariften ayrıdır, mümtaz bir manası vardır. Bu toplumun halleri ve makamları, her irfan sahibinin nail olacağı cinsten değildir.
Sultan tarafından varid olan engele gelince, aziz şan Mevlanın rızasına açılan bir pencere görmekteyim. Saadetimi dahi, bu hapiste görmekteyim. Bilhassa, bu çekişmeli günlerde; bu işler ve muameleler acayiptir. Bu tefrika günlerinde, bunlar bir nazdır, işvedir, mülatafedir.
Lâkin gün gün, yeni hayretseza devlet husule gelirken; evlâd hatıra düşmekte ve mülakat nailiyetinin olmayışı ile uzaklık ve hicran eleminden gönül mustarib olmaktadır.
Sanıyorum ki, benim şevkim, sizin şevkinizden daha ziyade, daha çok ve daha üstündür.
Şu makarrer bir manadır ki, babanın çocuğunu istediği kadar çocuk babasını isteyemez. İsterse, asalet ve fer'iyet kaziyesi bu mananın aksine olsun. Zira aslın ona ihtiyacı yoktur; fer'in ise, ona ihtiyacı vardır.
Baştan sona durum budur. Lâkin muamele böyle cereyan etmiş; şevkin şiddetlisi asıl için sabit olmuştur.
Ölüm gibidir, bir yerde kalmak kethüda ile...
Dehli civarınızdadır; Agre dahi size yakındır.
***
|
