135. HİKMET
Tecellinin makamıdır garib makam; O makamda âşık kullar dolaşır Hangi gönüle tecellisinin nurunu gönderse Şuursuz olup kendini bilmeden feryad eyler
O makamın yollarının rehzeni var Kılavuzsuz yola girse, yoldan şaşar Vesvese eyleyip lânetli şeytan dinini bozar Kendi yoluna koyup onu şaşkın eyler
O makamı bildiren rehber gerek; Tarikatın ön safında safder gerek; İşbu yolu zabteyleyen server gerek; Öyle mürşid cennet mülkünü hazır eyler.
O makama eren âşık şarap içer; Ev-barkını yağmaya verip candan geçer; Şevk kanadını Hazret’e doğru tutup uçar; Arş ve Kürsü, Levh ve Kalem tayran eyler.
Cemal dileyip terk eylesen mâsivayı; Ölmeden önce vücudunu eyle fâni; "Ve enhârun min aselin musaffa" yı; Cennetini hâs kuluna ihsan eyler.
Ol makamın tevhid adlı ağacı var; Gölgesinde âşık kullar Burak'a biner; Her bir dalı bin yıl kadarlık yolu tutar; Herhangisi kendi kendine ünvan eyler.
O ağacın meyvesinden tadan kullar, Dünyasını âhirete satan kullar, Kabir içinde huzur içinde yatan kullar Seherlerde göz yaşını umman eyler.
Himmet kuşağını Kul Hoca Ahmed bele bağla; Muhabbetin ateşi ile yürek dağla; Yakanı tutup tan atana kadar dinmeden ağla; Meğer sana rahmet ederek canan eyler...
_________________ "Bismillah dep beyan eyley hikmet aytıp Taliblerge dürr ü gevher saçdım mena..."
Hazret-i Pîr-i Türkistan Hoca Ahmed Yesevî [ Qaddesallahu Teala Sırrahul-Azîz ]
|